Od Redakcji:
"Dla młodego pokolenia fakty i zdarzenia, przeżycia i historie ukazane we wspomnieniach Władysława Owczarka są cenna i vezpośrednią lekcją. Nikt bowiem nie nauczy histroii bardziej, niż ci którzy ją tworzyli. Z podziwem odnieśc się należy do aktywności Autora, Jego zaangażowania, oddania i wrażliwości nie tylko na przeszłośc, terażniejszość, ale i troski o przyszłość."
Władysław "BULA" Owczarek urodził się w 1918 roku w Chotyzach koło Ciepielowa. Wychował się i dorastał w środowisku ruchu ludowego. Stąd jego przynależność do organizacji ZMW RP "Wici", która uczyła młodzież wiejską samodzielności. Podczas okupacji członkowie tej organizacji stali się organizatorami oddziału partyzanckiego "Ośka", który wszedł w skład Batalionów Chłopskich. Po wybuchu II wojny światowej został najpierw radzieckim, a potem niemieckim jeńcem. Udało mu się uciec z wiozącego go do Rzeszy transportu i wrócić w rodzinne strony.
Po śmierci swojego brata, Władysław Owczarek "Bula" pełnił funkcję zastępcy szefa sztabu ds. oświatowo-wychowawczych, będąc m.in. współautorem przykazań partyzanta BCh. TRZEŹWOŚĆ, UCZCIWOŚĆ, UMIEJĘTNOŚĆ. Te wskazania dominują w przykazaniach i pozostał im wierny na całe życie. Po 1945 roku zajął się na wsi działalnością oświatowo-wychowawczą, współorganizując w Sycynie szkołę przysposobienia zawodowego, a następnie pracując jako nauczyciel (m.in. kierownik szkoły w Łaziskach). Jego aktywne życie zaowocowało książką (drugi raz wznawianą i uzupełnianą) "Ludzka droga".